Logopedie loopt ten einde heb mijn dames stem eindelijk onder controle, moet soms nog wel even oefenen om het op peil te houden. Het is nu meer een gewoonte geworden en hoef niet echt meer na te denken dat ik via mijn onderbuik moet praten ook de woorden gaan nu meer via de mond zodat de ademsappel niets meer hoeft te doen. Ook met de handen praten gaat steeds beter.
Ondertussen ben ik ook bezig om mij kwetsbaar op te stellen en mijn emoties ook direct weer te geven, zodat ik niet ga peinzen als mij iets dwars zit. Hier heb ik nog wel wat tijd voor nodig omdat het mij nu eenmaal geleerd is niet nadenken maar verder te gaan. En dat is soms niet oké, want je gaat dan nadenken wat meestal je op rare gedachten brengt. Maar ben ook blij dat anderen zien dat er vooruit gang bij mij is, waar ik dan heel blij om wordt. Het geeft bij mij het gevoel van binnen dat ik er ook mag zijn hierdoor durf ik nu meer en is de bubbel waar ik mij veilig voelde een heel stuk groter geworden. En ben ik blij dat dit allemaal in Nederland kan.