Na bijna 14 maanden al als vrouw gekleed door het leven. Dit gaat steeds beter merk weinig van dat men mijn niet accepteert en krijg wel leuke opmerkingen dit geeft mij dan weer meer zelfvertrouwen. En als het goed nog een paar weken en dan is er een kans dat ik gebeld wordt voor start behandeling. De spanningen lopen nu bij mij wel wat op en ben wel blij met de ambulante begeleiding die mij goed ondersteunen zodat ik mij zelf kan zijn.
Alhoewel ik wel merk in mijn omgeving dat het niet bij iedereen voortvarend gaat en het nog niet overal kennis is hoe je met genderdysforie moet omgaan. Het maakt mij dan verdrietig want er is best wel veel info op het internet ook wel organisatie hier in Twente waar je terecht kunt zie mijn blogs en pagina. Ook onbegrip bij instanties en ja ik vraag mij dan af, ze zijn er toch voor hun cliënten
om ze op weg te helpen. Merk gewoon dat er dan veel in depressie raken, wat dan eigenlijk niet had gehoeven als men zich wat meer verdiept in genderdysforie.
Ik zelf ben enkele personen zeer dankbaar dat ze samen met mij gekeken en gezocht hebben welke weg er is om het proces te door lopen. En dat het niet alleen in de Amsterdam is waar je terecht kan
er zijn meerdere plaatsen, dit mag je dan wel verwachten van de huisartsen en GOH dat ze dit dan onderzoeken want als je na de huisarts gaat ben je er al een tijd mee bezig. Want het is niet niets
natuurlijk., de huisarts probeert dan je er van af te houden. Dit doet mij dan pijn als ik weer iemand ontmoet die dan niet begrepen wordt. Het maakt mij boos dat deze mensen niet begrepen worden terwijl het begrip na mijn weten bekend moet zijn bij de instanties.
Dus niet 🙄
'Lief zijn voor jezelf is één van de allerliefste dingen'
Wees jezelf en voel de liefde van alle mensen die je waarderen om wie je in essentie bent
~ Susan Elzing
